In een digitaal magazine als ClassyLife verwacht u op autogebied waarschijnlijk eerder bepaalde Europese auto’s dan het model uit Korea dat u hier ziet. Maar wij reden deze Hyundai Ioniq Electric met een duidelijke bedoeling. Hoezeer wij ook houden van ‘echte’ auto’s, van klassiekers, van mooie 4×4’s en van potente V8 en V12 motoren, wij zijn ook fans van emissievrij elektrisch rijden. En om maar op de conclusie vooruit te lopen: dit is een relatief betaalbare (€ 35.950,-), zeer doordachte, goed rijdende en prima dagelijks bruikbare auto die elektrisch rijden voor veel meer mensen haalbaar maakt. En hij biedt nog flink wat rijplezier ook! >>

Het is eerder ter sprake gekomen, in een digitaal magazine als ClassyLife verwacht u op autogebied waarschijnlijk eerder bepaalde Europese auto’s dan het model uit Korea dat u hier ziet. Maar wij reden deze Hyundai Ioniq met een duidelijke bedoeling. Hoezeer wij ook houden van ‘echte’ auto’s, van klassiekers, van mooie 4×4’s en van potente V8 en V12 motoren, wij zijn ook fans van emissievrij elektrisch rijden. Autofabrikanten zetten hiermee grote stappen. Volvo maakte recentelijk bekend in de nabije toekomst elk model te voorzien van een elektromotor (wat niet automatisch ‘alleen een elektromotor’ betekent… ); Tesla produceert de eerste Model 3’s en er komt een groot aantal nieuwe modellen met een bruikbare actieradius en een steeds interessanter prijsniveau. Wij vergeten benzine en diesel niet; de komende weken kunt u hier een impressie verwachten van de grote ‘veel value for money’ Skoda Kodiaq MPV met een verbrandingsmotor. Daarna volgt de nieuwe Smart electric en nu is er dus de Hyundai Ioniq Electric. Om maar op de conclusie vooruit te lopen: een relatief betaalbare (€ 35.950,-), zeer doordachte, goed rijdende en prima dagelijks bruikbare auto die elektrisch rijden voor veel meer mensen haalbaar maakt.

Hyundai bracht met die Ioniq een absolute primeur in de autowereld uit: één model dat leverbaar is met drie typen aandrijving: hybride (105 pk benzinemotor gecombineerd met een 43,5 pk elektromotor); puur elektrisch (120 pk, 28 kWh batterij) en plug-in hybride. De eerste versie, de hybride, is de scherpst geprijsde. U rijdt deze vanaf € 24.450,- en topmodel Premium kost € 30.450,-. Onze testauto is ook een Premium, maar nu dus puur elektrisch en dan betaalt u 8 mille meer. De uitrusting is vrijwel identiek, al is de Premium Electric op details nog iets geavanceerder. Wij kozen deze versie vanwege de LED-verlichting, het schuifdak, de stoelverwarming voor en achter en de extra veiligheidssystemen. Een mens mag zichzelf wel een beetje verwennen, niet? Gaat uw voorkeur uit naar de € 3.500,- goedkopere Comfort-versie dan mist u die zaken, maar u komt verder niets te kort. Deze auto’s hebben standaard wat bij bijna alle andere merken voor veel geld extra moet worden besteld. Dat wordt gecombineerd met 5 jaar garantie zonder kilometer-beperking en 8 jaar op de hoge voltage batterij. Voor € 2.500,- extra worden beide uitvoeringen geleverd met een laadpakket met wallbox, laadpas en snellaad tegoed. Kortom, er wordt veel value for money en zekerheid geboden.

Snelladen
Het woord ‘snellaad’ viel al; de Ioniq Electric kan uitstekend snelladen en dat maakt hem dagelijks zeer goed bruikbaar. Volgens de NEDC-testcyclus is het bereik van de auto 280 kilometer. Dat is in de praktijk echter bepaald niet realistisch; wij kwamen doorgaans uit op rond de 200 km. Rijd je veel op snelwegen, gewoon met dezelfde snelheid als het andere verkeer, dan is het wat minder; op binnenwegen en in de stad wordt er bij afremmen veel energie in de batterij geladen en dan neemt de actieradius fors toe. Bij een snellaadstation van bijvoorbeeld Fastned kun je binnen een kwartier voldoende stroom ‘tanken’ voor weer 150 km extra. Even onderweg stoppen, een broodje eten of je mail checken en weer doorgaan. Aan een laadpaal of thuis aan het stroomnet heb je er een paar uur voor nodig. In de dagelijkse praktijk is het bereik van de Ioniq voldoende om soms een dag laden over te slaan. Zeker, auto’s als de Opel Ampera-e, Renault Zoe, VW E-Golf en straks de Tesla Model 3 hebben meer bereik, maar ook dat is theorie, snelladen is nog niet altijd mogelijk en de prijs/prestatieverhouding van deze Ioniq is beslist zonder concurrentie. De grote belangstelling ervoor is dus verklaarbaar.

Vormgeving
In alle realiteit moet daarbij geconcludeerd worden dat het uiterlijk niet super aansprekend is en dat je een auto als deze niet kiest als je een liefhebber bent van fantasievolle, strak sturende en snelle modellen. Hyundai heeft zich bij de vormgeving laten inspireren door een lage luchtweerstand en een door de eerdere Toyota Prius en Honda Insight gepresenteerde lijnvoering. Bij de Electric-uitvoering is de neus gesloten en in grijs uitgevoerd. Dat vindt niet iedereen mooi, en daarom kunnen panelen in neus en achterkant optioneel ook zwart zijn, zoals op de testauto. Beter, zo vinden wij. Bij het rijden konden wij niet vergelijken met de Ioniq in hybride-uitvoering (die reden wij nog niet), maar wel met de technisch identieke Kia Niro. De Electric-uitvoering heeft vanwege het laag gelegen batterijpakket een andere achteras en hij is zwaarder. Anderzijds is de motor voorin weer lichter. Rijdend voelt de Ioniq Electric best zwaar aan, en  de besturing is een tikje kunstmatig en doods, maar de rijeigenschappen zijn prima en betrouwbaar. Dit is zoals al aangegeven geen auto om over ‘Zandvoort’ te jagen en in erg snelle bochten voel je de massa en de grip van de voorbanden met elkaar vechten, maar hij rijdt lekker, comfortabel en ontspannen. En heb je een keer haast, dan kan er verrassend vlot een afstand mee worden overbrugd. Het maakt overigens een behoorlijk verschil hoe de auto wordt ingesteld. Er zijn drie rijprogramma’s (normaal, eco en sportief) en in dat laatste programma reageert alles een stukje sneller en directer. Maar uiteraard is de batterij dan ook sneller leeg. Met ‘flippers’ achter en een toets op het stuur kan de mate van regeneratie worden gekozen, van nauwelijks remmen op de motor bij gas loslaten tot zeer sterk vertragen en meteen de batterij extra laden. Je kunt over flinke afstanden nauwelijks het rempedaal gebruiken, en op die manier extra actieradius opbouwen. Dat kan nog een hele sport zijn! Wij reden overigens meestal in Eco en dat beviel goed.

Autonoom
Op de snelweg kies je dan een snelheid, je stelt de cruise control in en vervolgens rijdt de Ioniq bijna autonoom, netjes reagerend op de auto’s voor je met remmen en accelereren. Hij kan ook automatisch tussen de lijnen blijven en zelfs automatisch tot stilstand afremmen. Haal je de handen van het stuur, dan krijg je snel een waarschuwing om het stuur weer vast te pakken, maar dit voor een auto van deze prijs! Nog zoiets moois is de standaard aanwezige warmtepomp voor de batterij, die met name op koude dagen ervoor zorgt dat die batterij op zijn optimale bedrijfstemperatuur werkt en oplaadt, of deze juist daarvoor koelt. U ziet, er schuilt veel fraais onder de wat anonieme carrosserie.
Binnen die carrosserie is er voldoende ruimte voor vier tot vijf volwassenen. De stoelen zijn een tikje kort en leer voor bekleding en stuurwiel betekent bij Huyndai kunstleer, maar daar is goed mee te leven. De airco is bovendien lekker krachtig. De beenruimte voorin en achterin is voldoende (stoelverwarming rondom bij deze Premium-versie!) en er is genoeg bagageruimte voor lange weekends met vier mensen. Het dashboard is keurig en overzichtelijk, met een eigentijds touchscreen navigatie en multimediasysteem (incl. o.a. Apple Carplay) en bediening van de uiteraard automatische transmissie via druktoetsen. Een erg prettige voorziening is een toets rechts op de middenconsole waarmee alle relevante EV-informatie op het scherm verschijnt, inclusief een uitstekend overzicht van laadstations in de buurt.

‘New thinking…’
Hoewel bij elektromotoren meteen het maximale koppel wordt geleverd en de auto’s daardoor vaak verrassend snel accelereren, is de Ioniq Electric niet super snel (0-100 km/ in 9,9 sec, top 165 km/u) maar wel vlot genoeg en ook op snelheid nog alert reagerend. Enige tijd boven de 130 km/u rijden (in Duitsland bijvoorbeeld) kost overigens wel veel stroom. Een niet te onderschatten voordeel is daarbij echter de realistische weergave van het bereik en de constatering dat dit bereik niet meteen de eerste kilometers hard terugloopt. Het energiemanagement is van hoge kwaliteit. Heel prettig is ook de uitgebreide uitrusting met veel veiligheidssystemen en o.a. een prima achteruitrijcamera. Die is ook wel nodig, de auto is niet super overzichtelijk. Het binnenste van de Ioniq is overigens deels opgetrokken uit recyclebare materialen zoals suikerriet en soja-olie. Ook mooi.
Alles bijeen laat deze tamelijk onopvallende hatchback dus een indrukwekkende herinnering achter. Hij rijdt lekker en wij beleefden er veel plezier aan. Je kunt ‘m uitstekend zowel zakelijk als privé inzetten, zonder concessies te hoeven doen. Behalve wellicht iets qua status, maar als u de pluspunten toelicht zal iedereen onwillekeurig mompelen ‘new thinking, new possibilities‘…. Goed gedaan, Hyundai!

 

 

 

Leave a Comment