U heeft ongetwijfeld de reclameposters en andere advertenties voor een nieuwe Toyota gezien, met teksten als ‘Van SUV naar WOW’ en welbeschouwd de boodschap ‘u kent ons van goede, wat saaie auto’s maar dit is een heel ander soort Toyota’. Enfin, zie de foto’s hier: dit is inderdaad een bijzondere auto. De reacties op het uiterlijk lopen uiteen van ‘oei, wat lelijk’ tot ‘gaaf, dit is eindelijk eens geen eenheidsworst!’. Het model heet Toyota C-HR en die letters staan voor Coupé High Rider. Dat klopt ook: hij staat wat hoger op zijn wielen, je zit er ook hoger in ( maar niet zo hoog als in echte grote SUV’s) en het dak loopt aan de achterkant af als bij een coupé. BMW en Mercedes-Benz bouwen dergelijke modellen, die nogal plomp en vaak net een beetje ‘fout’ zijn. Deze Toyota is minder ‘in your face’. Het is een gewone vierdeurs, maar met verzonken en hoog geplaatste handgrepen voor de achterportieren. Dat oogt leuk. De auto heeft wat weg van de Nissan Juke maar lijkt verder in niets op wat er momenteel zo tussen de twintig en veertig mille te koop is. Dat is slim, want op elkaar lijkende SUV’s en zogeheten Crossovers zijn er al genoeg en er komen er steeds meer bij. Het is zeker de meest opzienbarende Toyota sinds de introductie van de Prius in 2007. ‘We wilden het segment opschudden…’ zeggen ze bij het merk. Wel, dat doen ze, met een model dat je qua uiterlijk aan moet spreken maar dat echt voortreffelijk rijdt en veel plezier biedt. Wie in deze prijsklasse zoekt moet er daarom zeker mee gaan rijden!
Spannender
Wij lazen al een conclusie van een journalist de schreef ‘als ik zou moeten kiezen tussen een Golf en deze C-HR, dan koos ik voor de laatste’. Dat is nogal wat. Bij de ontwikkeling van dit nieuwe model had Toyota-topman Akio Toyoda een grote vinger in de pap. Hij houdt van leuke auto’s, hij houdt van racen en hij vindt dat zijn merk wel wat spannender mag worden. Dat leidt tot modellen die inderdaad zeker niet saai zijn. Zie bijvoorbeeld de laatste versie van de Prius. Je vindt ‘m mooi en dan ben je enthousiast; je vindt ‘m lelijk en dan ga je er niet in rijden. Voor deze C-HR geldt dat feitelijk ook, al denken wij dat sommigen ‘m misschien niet heel mooi zullen vinden, maar dat het geheel toch zo aantrekkelijk is dat hij wel wordt gekozen en op de oprit wordt gezet. Wij moesten er ook even aan wennen en de kleur is erg belangrijk, maar na een paar dagen ben je eraan gehecht en zijn andere auto’s maar saai.
Door die aflopende daklijn denk je al snel dat de auto erg krap is. Mis. Twee volwassenen van gemiddelde lengte en postuur kunnen prima achter elkaar zitten. Ondanks de dalende daklijn blijft je haar dan goed in model, ook achterin. En bagage kan ook mee, al is de ruimte daarvoor niet heel erg groot. De kleine donkere portierruiten achter maken het optisch wel allemaal wat kleiner. Maar de auto kan heel goed als gezinsauto worden gekozen. Die ruiten maken overigens ook het parkeren wat lastiger. Dus altijd parkeersensoren en de achteruitrijcamera bestellen!
Prima indruk
Ook in de auto is meteen duidelijk dat Toyota haar best heeft gedaan om speelser en dynamischer te zijn dan ‘vroeger’. Het grote centrale scherm eist veel aandacht op. De bovenkant van het dashboard lijkt iets te zweven, afhankelijk van de uitvoering loopt er een felblauwe of grijze als rubber aanvoelende strip over het dashboard tot in de portieren, er in blauw licht, alle materialen voelen zicht aan: er is echt aandacht aan besteed. De bediening van dat scherm voor navigatie, telefoon, audio en climate control gaat redelijk goed, maar de vrij kleine aanrakingstoetsen aan de zijkant links en rechts zijn niet optimaal makkelijk te bedienen. Ook mag alles wel wat sneller reageren en functioneren. De gehele afwerking en pasvorm maken echter een prima indruk en ook hiermee zet Toyota echt een flinke stap vooruit. De ontwerpers hebben overal een ruitvorm toegepast, een wybertje of diamant. Dat is ver doorgevoerd, tot in de portierbekleding en in de hemel toe. Lijkt onbelangrijk maar toch haal je daar plezier uit. Er is slim omgesprongen met de vormgeving van diverse oppervlakken. Een diamantpatroon in de portieren, subtiele glitters of kunstleder op de grotere panelen, een beetje pianolak; de mix geeft je als inzittende(n) een speciaal gevoel. Dat hebben niet veel auto’s in deze prijsklasse. Onze testauto had binnenin een combinatie van antraciet en donkerbruin en dat vonden wij in het samenspel met de donkergrijs metallic lak een aansprekende combinatie.
Standaard Toyota Safety Sense
Tja, het woord ‘prijsklasse’ viel al. De prijslijst (2016) start bij € 25.250,- voor de C-HR 1.2 Turbo Comfort, de basis uitvoering die overigens al zeker niet slecht in zijn spullen zit. Maar wie een beetje verwend is gaat minimaal voor de Dynamic uitvoering, die goed twee mille meer kost en dan bijvoorbeeld ook navigatie, aluminium velgen en automatische airconditioning biedt. Vervolgens kunt u doorgaan tot € 36.260,- voor de duurste versie, de 1.8 Hybrid Bi-Tone Plus automaat. De testauto is een 1.8 Hybrid Premium automaat van € 35.260,-. Dan heb je alles wat er maar leverbaar is, behalve een ‘Bi-tone’ zwart dak. Heel mooi en een compliment waard is dat elke Toyota C-HR standaard wordt geleverd met Toyota Safety Sense, voorzieningen als adaptieve cruise control, een Pre-Collision System met Pedestrian Detection, Lane Departure Alert met Steering Control, Automatic High Beam en Road Sign Assist.Daar betaal je bij anderen al snel meer dan duizend euro voor, en vaak veel meer.
U las ‘1.2 Turbo’ en ‘1.8 Hybrid’ en dan zijn dan ook precies de twee motorversies waarmee deze nieuwe Toyota leverbaar is. De viercilinder 1.2 liter turbomotor levert 85 kW/116 pk. Het lijkt een kleine motor, maar de C-HR is vrij licht (leeggewicht vanaf 1.295 kg) en daardoor is hij vlot genoeg. Standaards is een strak schakelende 6-bak; in combinatie met deze motor is ook een automatische transmissie en een automatische transmissie en vierwielaandrijving leverbaar. Daarnaast is er de 1.8 Hybrid zoals onze testauto. Feitelijk is dat een Toyota Prius ‘in disguise’ met dezelfde techniek, dus een 1.8 liter benzinemotor met 70 kW/95 pk en een 72 pk sterke elektromotor. Gecombineerd is dat 122 pk. Deze motoren, die net als bij de 1.2 de voorwielen aandrijven, zijn gekoppeld aan een continu variabele automatische transmissie. Deze versie is overigens iets minder snel dan de 1.2; hij weegt ook een goede 100 kg meer. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat wij een fan van Toyota’s hybride aandrijving zijn. Er wordt in media nogal geklaagd dat bij accelereren de continu variabele transmissie de motor zo in toeren opjaagt. Maar als je daarmee even leert omgaan is het een prettige transmissie die bovendien volkomen schokvrij accelereren mogelijk maakt. Dat vinden wij voor het comfort eigenlijk van meer belang. Je kunt vaker dan je zou verwachten stukjes emissievrij puur elektrisch rijden en de auto is er behoorlijk zuinig mee. Niet zo zuinig als de aerodynamischer Prius, maar 1 op 18 is haalbaar. De 1.2 benzinemotor is lichter qua gewicht voorin, de transmissie schakelt strak en deze aandrijving maakt de auto wat sportiever en jonger. Je zal er veelal gemiddeld 1 op 13 à 14 kunnen halen. Ook prima.
Speels
De zitpositie in de C-HR houdt het midden tussen die van een SUV en een hatchback. Een bewuste keuze waarmee Toyota hatchbackrijders (van een ander merk) wil aantrekken en ze toch het comfort van een iets hogere instap wil geven. Zo speels als de Toyota C-HR eruitziet, zo rijdt hij ook, blijkt vervolgens.. De besturing is vrij licht maar reageert alert en precies. De vering en schokdemping zijn straf, maar tegelijkertijd soepel genoeg afgestemd om voldoende comfort te bieden. Ook de remmen geven bij elke snelheid alle vertrouwen en het knappe is dat deze toch wat hoge auto stuurt als een sportieve lage auto. Hij maakt gebruik van het nieuwe platform dat om te beginnen voor de Prius werd ontwikkeld, maar door z’n sportievere opzet nodigt hij veel meer uit tot ‘lekker’ sturen dan die Prius. Dit is een auto die echt rijplezier biedt en het moet op de Toyota GT 86 sportwagen na de meest sportieve en leuk rijdende Toyota sinds jaren zijn. Well done.
Dat het merk binnen een week na de introductie bij de dealers al duizend orders binnen had, geeft aan dat dit model een goede zet lijkt te zijn. Kies ‘m in een leuke uitvoering, investeer wat extra in de goede JBL geluidsinstallatie en dan heeft u voor niet teveel geld een lekker rijdende, solide gebouwde, zeer goed uitgeruste (tot en met stuurwielverwarming aan toe) en oerbetrouwbare metgezel voor jaren. De lakmoesproef voor ons is altijd of wij, als we een auto naar de importeur terugbrengen, deze best voor een paar jaar hadden willen houden. Wel, het uiterlijk van de auto blijft op details wat lastig, maar de prettige eigenschappen van de Toyota C-HR vergoeden dat. Ja, dus.
Volgende testauto in ClassyLife: Seat Ateca 2.0 diesel AWD
Leave a Comment