Abbie regelde de accreditatie van Dick Schornagel voor ClassyLife. Thanks Abbie!
Regen, regen en nog eens regen. De deftige Humber Super Snipe uit 1963 stopt in het aangewezen vak op het grasveld keurig naast een rij andere klassiekers van uiteenlopende jaargangen en komaf. De dame stapt voorzichtig uit de auto met haar glimmende zwart-witte pumps, in het natte gras. Haar fleurige japon waait even alle kanten op voordat ze goed en wel staat terwijl haar man de Britse limousine afsluit en de zwarte paraplu openklapt. Opgewekt en met de gebruikelijke ‘stiff upperlip’ stapt het echtpaar in de richting van het modderpad dat naar het even verderop gelegen circuit leidt en waar vandaan al de nodige heftige uitlaatgeluiden uitnodigend opklinken. Het jaarlijkse lange weekend in september van de wereldberoemde Goodwood Revival, (afgelopen weekend) trekt honderdduizenden bezoekers naar het gelijknamige zuid-Engelse landgoed. Op het bekende circuit rondom Goodwood House wordt drie dagen achtereen een bijna overvol programma gereden met de meest uiteenlopende races met klassieke en antieke raceauto’s, sportwagens, saloons en alles wat nog meer wielen en een motor heeft. De vaste bewoner van het landgoed, Lord March, vroeg twintig jaar geleden het publiek om zich voor dit evenement netjes te kleden met jasje en dasje en liefst ook een pet of een hoed voor de heren en mooie japons en/of jurken, feestelijke hoeden en fraaie schoenen voor de dames. En dat doen Britten dan ook, massaal! De dame uit de Humber kijkt inmiddels bijna wanhopig naar de tien centimeter dikke modderlaag op het pad dat vóór haar ligt. Ze heeft geen keus, ze moet er doorheen, net als de duizenden anderen die voor haar al voorgingen, en de vele anderen achter haar die nog onderweg zijn en in de file staan.
Een bezoek aan de Goodwood Revival is een jaarlijkse verplichting voor een ieder die iets met klassieke auto’s heeft. Het mooiste van het mooiste racet op de beroemde racebaan en het publiek komt met zijn of haar mooiste of liefste ‘oude auto’ naar dit unieke evenement toe. Je weet af en toe niet wat je er allemaal ziet! Verder is het ook een geweldig sociaal feest dat aanleiding geeft tot het houden van volop champagne party’s en feestelijke lunches, of een gezellig dansje bij een Schots orkest onder een tentdoek. Wie serieus geld heeft komt per vliegtuig of helikopter naar het circuit, want Goodwood heeft ook een oud vliegveld. Maar ook zij moeten even door de modder waden om vervolgens in een fraaie, glazen ruimte met een goed glas lekkers te worden opgevangen.
Goodwood Revival 2017 was een nat evenement met slechts af en toe een straaltje zonneschijn, maar dat wil niet zeggen dat er dan races worden geannuleerd of afgebroken. Het betekent ook niet dat de deelnemers zich een beetje inhouden met hun veelal onvervangbare en onbetaalbare sportwagens. Het gaat om winnen en nog eens winnen, en om niets anders. Dat je dan af en toe na een race een ernstig beschadigde Ferrari 250 Short Wheelbase (circa 50 miljoen waard…), een plat gereden Jaguar E-Type Lightweight of een razendsnelle maar helaas over de kop gerolde Austin A35 afgevoerd ziet worden is ‘all-in the game’. Gelukkig blijven de meeste kostelijke raceauto’s heel en blaast er af en toe hooguit iemand zijn motor op. Ook dat hoort erbij. Wie een race wint, krijgt een mooie toespraak, een interview op de TV, een kusje van een lieftallige, bibberende jongedame en tot slot ook nog een echte krans en een heel dikke sigaar. Dat hoort er allemaal bij. Je moét er geweest zijn om het te geloven. En dan is het verslavend, de kaarten voor 2018 zijn nu al schaars….
Foto’s en tekst Dick Schornagel
Leave a Comment