Bij dit grijze, grauwe weer is het wel zo aardig om een wat fleurig onderwerp te plaatsen. Onze columniste Petra Bertelink van www.karaktertuinen.nl (door ons voor aanpassing en wijziging van uw tuin van harte aanbevolen) gaat deze keer in op vrolijke narcissen.
‘Nog even en het is weer Narcissentijd. Zeker met het warme winterseizoen dat we nu doormaken komen de bollen eerder boven de grond uit dan dat de kalender dat eigenlijk bedacht had. Maar ja, moeder natuur laat zich niet vastleggen op een kalender. Narcissen zijn leuk in de border, helemaal in combinatie met de Helleborus foetidus (nieskruid) en de Alchemilla mollis (vrouwenmantel). Eigenlijk zijn het ideale bollen, want ze voelen zich prettig zowel in de zon als in de schaduw; het zijn goede ‘vullers’ voor lege plekken en in het gazon misstaan ze zeker ook niet. Mocht u ze in het gazon plaatsen, wacht dan met maaien tot het loof geel is. De voedingsstoffen uit het blad moeten tijdens het afsterven weer terug de bol in. Maait u het te vroeg af, dan mist de Narcis het volgend voorjaar wat voeding en maakt hij geen nieuwe klisters aan (die kleine bolletjes bovenop de moederbol, die weer zorgen voor nieuwe exemplaren).
Mocht u de Narcissen op een vaas willen zetten, houdt u er dan rekening mee dat de afgeknipte stelen een slijm afscheiden waar andere planten niet goed tegen kunnen. Hun blad verbrandt dan en ze sterven af. Dit afsterven kunt u voorkomen door de Narcis eerst een halve dag een eigen vaas te geven en ze daarna in schoon water met andere bloemen te combineren. De slijmproductie is dan gestopt en het gevaar geweken. Een druppeltje chloor erbij en u heeft langer plezier van de bloemen.
Een opvallend kenmerk van de Narcis is het hangende kopje. En dat kopje hangt niet voor niks. Waarschijnlijk heeft u wel eens gehoord van Narcissus. Narcissus was een adembenemend mooie jongeman. Hij leefde als jager en was tevreden met zijn leven. Totdat het noodlot toesloeg: Narcissus kwam bij een bron, waar hij vooroverboog en in het kristalheldere water zijn eigen spiegelbeeld zag. Een prachtig uiterlijk en hersenen gaan helaas niet altijd samen. Narcissus werd verliefd op zijn eigen spiegelbeeld. Dag in dag uit zat hij gebogen over het water te staren naar zijn eigen verschijning. Hij at niet meer, hij dronk niet meer, hij kwijnde weg en stierf. Zijn lichaam is nooit gevonden, alles wat van hem overbleef was een bloem: de Narcis. En deze Narcis kijkt voorovergebogen in het spiegelende water naar zijn eigen spiegelbeeld. Nu weet u waarom het kopje van de Narcis hangt en rest mij niets anders dan u een heel gezond en bloemrijk 2015 te wensen.
Petra Bertelink
Leave a Comment