‘Het Voorgesprek’ lees je met een glimlach uit

Werkt u bij de omroep, in ‘de communicatie’, bij een uitgeverij of heeft u vrienden c.q. familie daar? Dan adviseren wij u om een tientje te investeren in de aanschaf van de nieuwe sleutelroman Het Voorgesprek van Simon Hammelburg. Het is allesbehalve een pil, de 84 pagina’s heeft u zo gelezen. U begint met een nieuwsgierige glimlach, grinnikt af en toe, sist een enkele keer tsss, schudt soms het hoofd in verbazing en legt het met een glimlach uitgelezen weg. En hopelijk leert u er dan ook nog iets van, wordt er beleid aangepast, wordt er iets meer nagedacht over wat er soms te snel wordt gezegd…

In een ver verleden was Simon Hammelburg bij Avro’s Radiojournaal een gewaardeerd collega. Zijn oudere broer Bernard trouwens ook. Wij verloren elkaar uit het oog, maar lang leve Facebook: er kwam weer contact. Dat Simon destijds een begeerd meisje inpikte en tot de zijne maakte was hem al lang vergeven, de emoties die hij wist te raken met de boeken die hij de laatste decennia schreef, met name ‘Van binnen is alles stuk’ over door de Tweede Wereldoorlog vernielde Joodse generaties en de successen die hij daarmee boekte, dwongen bewondering af. Wij lazen dat er een nieuw boek in voorbereiding was, ‘een tragikomedie met een knipoog naar een veranderende maatschappij, omgangsvormen en een nieuwe generatie journalisten’. Dat prikkelde de fantasie, want dat moest in aanzienlijke mate autobiografisch en daarmee behoorlijk herkenbaar zijn.

Dat boek ‘Het Voorgesprek’ over hoofdpersoon journalist Tonko Sluyter, verscheen enkele weken geleden in de digitale en ‘echte’ boekhandels en het lijkt opnieuw een mooi succes te worden, want de eerste druk was binnen luttele dagen uitverkocht. Wij ontvingen een exemplaar, waarvoor onze grote dank, en anders dan wat volgens het boekje tegenwoordig normaal is hebben wij het niet als een cadeau weggegeven maar in één ruk uitgelezen. Veel situaties, mensen en reacties zijn inderdaad herkenbaar. En eerlijk gezegd, als je dan zo leest ga je eigenlijk pas echt inzien hoeveel er in korte tijd is veranderd, hoeveel invloed PR -jongens en –meisjes op alles proberen uit te oefenen, hoe lui veel journalisten zijn geworden, hoe ridicuul de gang van zaken bij veel uitgevers is . Overigens, Hammelburg zelf heeft niets te klagen; in Uitgeverij Aspekt heeft hij een uitgever met een indrukwekkend portfolio gevonden. Die op zijn beurt ook niets te klagen heeft. Want of je rijk wordt van een boek als je niet super bekend bent valt te bezien, maar het zal zeker geld in het laatje brengen.

Een ideaal boek voor in het vliegtuig, voor een lui weekend. Zo geschreven dat je absoluut het niet weg wilt leggen maar wilt uitlezen. Kritisch maar ook bevestigend, humoristisch maar ook aanzettend tot nadenken. Waarbij wij van harte hopen dat alle beroepsgroepen die beschreven worden het zeker gaan lezen en er ook echt iets mee gaan ‘doen’.
Misschien is het wel de bekende generatiekloof, misschien ligt het ook aan ‘ons’ beider achtergrond. Bij een programma als Avro’s Radiojournaal had je destijds helemaal geen tijd voor een voorgesprek. Je had een brede kennis, je wist zo nodig razendsnel extra kennis op te doen en dan haalde je binnen een paar minuten de essentie uit een interview of een symposium. Ouderwets vakmanschap. Dat sterft uit. Een boek als dit waarschuwt daar feitelijk voor, waarschuwt voor de soms idiote dominantie van Haags-, politiek- en sportnieuws, pleit voor hernieuwd respect voor heel normale normen en waarden. Hammelburg heeft dat goed beschreven. Dus zegt het voort, geef het boekje cadeau aan mensen voor wie de inhoud relevant is en laten we hopen dat het tot wat verbeteringen leidt.

Het Voorgesprek, Simon Hammelburg, www.uitgeverijaspekt.nl, Eur 9.95, ISBN 9789463381239. Aanbevolen!